明朝史上記錄的是解縉,而非謝晉。解縉,生於1369年,卒於1415年,字大紳,一字縉紳。江西吉水縣人。明初學者、文學家。解縉生而秀異,穎敏絕倫,其母畫地為字,於襁褓中教之,一見不忘,六七歲就能即席吟詩作對,一時傳為神童。解縉歷明太祖、建文帝、成祖三朝,仕途曲折。洪武二十一年進士第,授中書庶吉士,初甚受朱元璋愛重。後因「抗直敢言」觸怒朱元璋而罷官。建文帝朱允文即位始再出仕。明初統治階級內部鬥爭複雜,政局險惡,而解縉賦性耿直,自難為明成祖朱棣所容。永樂五年,便以「泄禁中語」、「廷試讀卷不公」,謫遷廣西。永樂八年入京奏事,適值成祖外出,乃謁見太子而還,竟以「無人臣禮」罪下詔獄,拷掠備至、受盡折磨。永樂十三年,解縉被錦衣衛帥紀綱活埋雪中而死,年僅四十七歲。籍其家,妻子宗族徙遼東。後諡文毅。解縉才氣放逸,下筆不能自休。解縉一生業績最足稱道的是主持撰修《永樂大典》。早在入朝之初,他就向朱元璋提出編纂一部大型類書的建議,儘管當時未受重視,他仍然提出全書的體制、指導思想以及具體要求。直到永樂元年,成祖才下詔編纂。初由解縉率領一百多人,用一年時間完成,定名為《文獻大成》。後動員重加修輯,用了五年時間,於永樂六年冬告成,由成祖改名為《永樂大典》。《永樂大典》全書二萬二千八百七十七卷,目錄六十卷,裝成一萬二千冊。廣收古今圖書。
七、八千種,總計約三億七千多萬字。內容誥繁,巨細並蓄。《永樂大典》之後,只有清乾隆時編的《四庫全書》在規模上超過了它。解縉為明初書法名家,既精於小楷,又擅長行草,用筆精妙,出人意表。解縉喜歡寫狂草,其草書開晚明狂草先河。明何喬遠《名山藏》曰:「縉學書得法於危素、周伯琦。其書傲讓相綴,神氣自倍。」足見解縉書法的成就。
- 自然問答
- 答案列表
明朝時真的有謝晉這個人麼[朗讀]
加入收藏